dizajnuch.pl

 

Nie­daw­no nawie­dzi­ła mnie zma­so­wa­na awa­ria kom­pu­te­ro­wa za spra­wą pod­stęp­ne­go wiru­sa o nazwie Win­dows 10 – wyłą­czy­ła mi per­ma­nent­nie trzy kom­py i ode­sła­ła je do ser­wi­su. Dla­te­go dzi­siaj odro­bi­nę pój­dę na łatwi­znę i podzie­lę się z Wami kolej­nym miej­scem, gdzie moż­na zabrać dzie­ci na jakiś czas, ale żeby nie trze­ba było dale­ko jechać (bazą Wro­cław, jak­że by ina­czej). Naj­więk­sza makie­ta kole­jo­wa w Pol­sce, czy­li Kolej­ko­wo.

Kon­ty­nu­ując nową świec­ką tra­dy­cję dla wpi­sów podróż­ni­czych zno­wu ogra­ni­czę uży­wa­nie tek­stu na rzecz nie­ogra­ni­czo­ne­go uży­wa­nia obra­zu. Kolej­ko­wo mie­ści się w budyn­ku wro­cław­skie­go Dwor­ca Świe­bodz­kie­go, do któ­re­go mam sen­ty­ment podwój­ny – po pierw­sze kie­dyś pra­co­wa­łem obok w biu­row­cu ze sta­li i szkła, a po dru­gie kie­dyś mie­ścił się tu klub Colum­bus, gdzie też czę­sto oglą­da­łem szkła. Niby cięż­ko powie­dzieć, że ewo­lu­cja knajpa⇒atrakcja dla dzie­ci, to jakaś strasz­li­wa degra­da­cja i wio­cha, ale jed­nak tro­chę szko­da. Ale na szczę­ście Dwo­rzec Świe­bodz­ki leży rzut san­da­łem od Ryn­ku, gdzie pro­cen­to­wy udział atrak­cji dla doro­słych jest wystar­cza­ją­co duży.

No dobra – czas poczuć się jak Guli­wer albo Mar­cin Gortat.

 

Kolejkowo, jak sama nazwa wskazuje jest o kolejkach…

 

…a kolejki, jak sama nazwa wskazuje, jeżdżą po torach…

 

..a tory, jak sama nazwa wskazuje, jeżdżą po… yyyyy…

No to ten… W całym Kolej­ko­wie jest mnó­stwo smacz­ków, któ­rych wyła­pa­nie spra­wi spo­ro rado­chy. Faj­ne jet też to, że nie­któ­re wro­cław­skie miej­sców­ki wymo­de­lo­wa­no napraw­dę z wiel­ką dba­ło­ścią o realizm (i smacz­ki). Trosz­kę prze­szka­dza mi to, że jest tam tak ciem­no, a ja aku­rat nie zabra­łem lam­py i na zdję­ciach wyszło mi ziar­no. Jeśli będzie­cie się tam wybie­rać, to bądź­cie mądrzejsi.

A tak poza tym, to dla face­ta obo­jęt­nie w jakim wie­ku elek­trycz­ne kolej­ki to pięt­na­sty cud świa­ta po wła­snej Małej­Żon­ce, prawda?

Czy­li Czy­tel­nicz­ki moje kocha­ne – wie­cie kogo i gdzie wysłać, żeby mieć w domu świę­ty spo­kój (a same leć­cie pooglą­dać ⇒kwiat­ki w Arbo­re­tum w Wojsławicach).